Monday, November 9, 2009

Ганцаараа

Ганцаараа өнгөрөөсөн хэдхэн хоногууд минь сэтгэл дотрыг минь бага багаар хоосон болгоод байгаа ч юм шиг. Нэг л мэдэхэд зун болоод нар шарж бороо шаагиж байхад нэг л өглөө сэрэхэд цас хаялсан өвлийн дүнсгэр өдрүүд ирчихсэн байх юмдаа. Ягл үүнтэй адил би ч гэсэн нэг мэдэхэд л орон дотроо хэн нэгнийг өгүүлэн ганцаарханаа цонх ширтээд хэвтэж байх юм. Уйтгар гуниг, баяр жаргал ээлжилэн өнгөрсөн ч би ганцаардлыг мэдэрсээр. Миний энэ жижигхэн гар, миний энэ нимгэхээн уруул, миний энэ зөөлхөн цохилох зүрх цаанаа л нэг уйтгартайгаар хэн нэгнийг хүлээгээд байх шиг... Магадгүй би чамайг ирнэ гэж дэндүү их найдсандаа миний эд эс бүхэн ийн гансарч ганцаардаж байгаа ч юм билүү. Тэр өвлийн хүйтэн өдөр миний гараас барьж, уруулыг минь хэнээс ч хамааралгүй зоригтой үнссэн тэр л хүнийг би сэтгэлийн мухарт санан өгүүлнэ.
* * *
Somewhere over the rainbow
Way up high
In the land that I heard of
Once, once in a lullaby

Somewhere over the rainbow
Skies are blue
And the dreams that you dare you dream
Really do come true

Someday I'll wish upon a star
And wake up where the clouds
Are far behind me
Where troubles melt like lemon drops
Away above the chimney tops that's where you'll find me

Someday I'll wish upon a star
And wake up where the clouds
Are far behind me
Where troubles melt like lemon drops
Away above the chimney tops that's where you'll find me

Somewhere over the rainbow
Skies are blue
And the dreams that you dare to dream
Really do come true

If happy little bluebirds fly
Above the rainbow
Why, oh why, can't I ( Eva Cassidy-Over The Rainbow)

No comments:

Post a Comment